Göçtü gitti dünyadan Rauf Denktaş

Yarım kalan ne vardı hayatımızda,

Düne dair;

Bugün de olmasını istediğimiz?

Şöyle bir bakıyorum da dönüp hatıralara,

Bir eksiklik, bir beceriksizlik, bir başarısızlık…

Ne gördüysem,

Düşünüp de yapamadığım.

Hep sorumlusunu, bizden değil.

Hep sorumlusunu,

Anavatan’dan gördüm.

Yetmişdört’den beri.

İlan-ı Cumhuriyet’ten beri…

Göçtü gitti dünyadan Rauf Denktaş.

Kalb-i huzur, gönlü mutmain.

Uçarak hür kanatlarla, boyutlardan boyuta.

Bıraktığı izler torunlarına;

Kahramanlık, mücadele, savaş, savaş, savaş.

Hiç görmek, yaşamak istemese de,

Son dünya macerasında,

Bırakıp gitti…

Bir kırık kalp.