Fukara Tesellisi!..

Ayağını sok muşsun denizin sığ garip bir yerine;

Deniz benim diyorsun.

Deniz, kilometrelerce kare alana sahip.

Ne duruyorsun?

Deniz seni bekliyor.

Açılmak, bilmek, öğrenmek üzere açmış bilgilerini, dalgaları ile getiriyor ilmini.

Ne duruyorsun!

Yürü, koş…

Sehmine düşen bilgiyi (ilmi) al, kap.

Zevk et.

“Hiç, bilenlerle bilmeyenler bir olur mu”?