Yunus’u çalışmadan önce:
“Kırmızı gülün alî var” türküsünü iyi bellemek lazım.
Mesela, yeni şarkılardan:
“Niye geldim İstanbul’a” şarkısını iyi analiz etmek lazım.
Bir Çarşamba Türküsü
vardır: “Çarşamba’nın ortasından akıyor ırmak/Her yiğidin kârı değil sözünde
durmak” mısralarını eşelemek lazım.
Sanırsın ki, Yunus gitti.
Yunus yaşıyor hocam.
Yunus, Ertaş’ta, Veysel’de
yaşıyor… Adı sanı bilinmez binlerce Türk’ün içinde yaşıyor.
Kitaplarını niye attırmıştı
Şems, Mevlânâ’ya? Niye?
Unut gitsin hocam.
Bu işler, sakal bırakmakla,
Elini göğsüne götürmekle
filan olacak işler değil hocam.
Ya kendine bir başka yol
bul,
Ya da vazgeç bu sahte
yoldan.
Ne şekillerin çizimlerinde
bulursun,
Ne de kitapların
sayfalarında.
Göklerde hiç arama.
“Şah damarından daha yakınım”
Kelamı, bu mu demektir.
Satılan can,
Alıcısı kimdir?
Ki, maşukla
ilişkilendirirsin.
Vazgeç hocam.
Sen kitaplarına dön.
Satırlardaki manayı bulmaya çalış.
Maşuk, alıcısı bulunamayan
malın çöpçüsü müdür?
Unut gitsin.
Vur üstüne meyi, vur
kendini sarhoşluğa.
Bilirsin ki,
Her sarhoşluk,
Bir resim taşır Maşuk’tan.
Unut gitsin hocam. Unut
gitsin.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder