Yunus ve Günümüz!

Yunus’u çalışmadan önce: “Kırmızı gülün alî var” türküsünü iyi bellemek lazım.

Mesela, yeni şarkılardan: “Niye geldim İstanbul’a” şarkısını iyi analiz etmek lazım.

Bir Çarşamba Türküsü vardır: “Çarşamba’nın ortasından akıyor ırmak/Her yiğidin kârı değil sözünde durmak” mısralarını eşelemek lazım.

Sanırsın ki, Yunus gitti.

Yunus yaşıyor hocam.

Yunus, Ertaş’ta, Veysel’de yaşıyor… Adı sanı bilinmez binlerce Türk’ün içinde yaşıyor.

Kitaplarını niye attırmıştı Şems, Mevlânâ’ya? Niye?

Unut gitsin hocam.

Bu işler, sakal bırakmakla,

Elini göğsüne götürmekle filan olacak işler değil hocam.

Ya kendine bir başka yol bul,

Ya da vazgeç bu sahte yoldan.

Ne şekillerin çizimlerinde bulursun,

Ne de kitapların sayfalarında.

Göklerde hiç arama.

“Şah damarından daha yakınım”

Kelamı, bu mu demektir.

Satılan can,

Alıcısı kimdir?

Ki, maşukla ilişkilendirirsin.

Vazgeç hocam.

Sen kitaplarına dön. Satırlardaki manayı bulmaya çalış.

Maşuk, alıcısı bulunamayan malın çöpçüsü müdür?

Unut gitsin.

Vur üstüne meyi, vur kendini sarhoşluğa.

Bilirsin ki,

Her sarhoşluk,

Bir resim taşır Maşuk’tan.

Unut gitsin hocam. Unut gitsin.