Çıkış Yolu

Daima karmaşık, har zaman çapraşık soruların en başında gelir çıkış yolu. Bu soru, hem muazzam ufukların göründüğü kişi açısından, hem de önünde hiçbir şey göremeyen kişi açısından doğru bir sorudur. Yolun görünen ve veya görünemeyen ilerileri için gözün görüş açısı, bakanın bakış kesinliği ile ilgilidir. Önce çıkış mı düşünülmelidir, yol mu? Çözülmesi gereken soru belki de budur. Badireden çıkış önemli ise de, çıkışa giden yol daha önemli değil mi?

Yol önemliyse, yolcuyu ne yapacağız? Yolcunun, ayığı var, sarhoşu var, delisi var, akıllısı var… Hangisi?

Nitekim yola çıkanın, çıkış yolunu daha kolay ve çabucak bulacağı sonucuna varmak mümkündür.

Heeyy… özgürlük diyenler!..

Özgürlüğün, ilk iki harfi olan ÖZ’den haberli misiniz?

Öz’ü bilmeyen, anlayamayanlar bahsetmesin ‘özgürlük’ten.

Öz’üne dost olamayan bahsetmesin özgürlükten.

Özgür insan (Veli) özündeki öz ile âlemlerin Rabbi ile bir olup, özüne güvenerek, bütün güzel isimlerin açıklandığı, açığa çıktığı, göründüğü, evrensel bir izahın özetidir. Özüne güvenen, aynı zamanda güvenilen, eminlik makamındaki zattır o. Özüne vakıf olamayan bahsetmesin özgürlükten.

İşte, çıkış yolunda arayacağımız bir garip yolcudur rehberimiz. Yola çıkmak, çıkışı bulmak ancak Öz’ünü bilen, Öz’üne dost, Öz’gürlerle olabilir ancak.

Öz’gürlüğün belirtisi sessizlikte gizlidir. Olaylara vukufiyet, sessizce seyir halinde ve belki tebessüm ederek. Bunun aksi kibir ve iblislik. Hakk’a diretme, inat etme. Kendini onun yerine koyarak, firavunluğunu ilan etmek. Etrafımız bu tiplerle dolu. Bize kalan onlara kanmamak, aldanmamak.

Öz’den ayrılmamaya çalışmak.

Öz’gürlük için,

Unutulmaması gerekeni tekrar edelim:

Öz’ünü bilmeyenler, Özgürlükten bahsetmesin.