Dünyadaki kavgaların,
çatışmaların, çelişkilerin sebebi dünyanın kendisidir.
Düşmanlık, dünyanın
dünyevilik kokusundan kaynaklanır. Başka diyarları tanımamış kişi için kendi vatanı
ne ise, dünyalık da odur sahibi için. Gerekirse öldürür, eziyet eder,
zalimliğin en uç noktalarına kadar vardırır zulmünü.
Sevgi, dünyadan uzaklaşanda
gül verir. Gül kokusu dostluktur. İyiliktir. Güzelliktir. Yardımcı olmaktır.
Misafirperverliktir. Hâsılı güzellikler ve güzelliktir sevgi.
Kavganın da, sevginin de
kararı makbuldür.
Çok fazla dostluk
gösterisinden uzak durmalıdır. Abartılarak, her gün, her an birliktelik,
anlamsız savunmalar, bilerek arkadaşının hatalarını örtbas etmeye kalkışmak
ileride çaresiz dertlere vurabilir başını. Olur ya, bir gün aranız açılır
arkadaşınla. Güzel günler gözünün önünden hiç gitmez, hatıralar hep aklındadır.
Hayıflanırsın, üzülürsün. Verdiğin emeklere yanar, geçirdiğin zamanlara
acırsın. Kanatır bir yerlerini, kederden bitap düşersin.
Çok fazla düşmanlık
gösterisinden de uzak durulmalıdır. Küslük birkaç günle (hiç olmamalı ya)
sınırlı olmalıdır. Kırıcı, yaralayıcı tavırlardan kaçınılmalı, düşmanlığı
düşmanca değil, kırarak, dökerek, yaralayarak değil, birkaç küçük sitem
sözleriyle bitirmelidir. Olur ya, bir gün düşman dediğiniz kişi ile samimi
olursunuz, dost olursunuz. O vakit, düşmanca geçen günleriniz hatırlandıkça
kanatır, yaralar, üzer, kedere boğar seni. O çirkin günlere, hınçla, hasetle
geçen o yakıcı günlere yanar, geçirdiğin zamanlara acırsın. Kanatır bir
yerlerini, kederden bitap düşersin.
Orta yol karardır.
Sevgimizde de,
düşmanlığımızda da orta yol.
Bunca güzel anlatımdan sonra özetle denilebilir ki; bilmeyenlerin sevgisinden ziyade bilenlerin düşmanlığı daha evladır.
YanıtlaSil