Yokluk bu hayatın sonu bin yıl yaşasan
Er geç çıkacaksın bu saraydan nalan
İster zengin ol, ister avuç aç bir pula
Yoklukta müsavi olacaktır insan
Hayyam
Bir vardı bir yoktu…
Ya var dı ya yoktu…
Hani sevgiler, hani Aşk’lar demedi.
“Bir” “var”dı, “bir yoktu”.
Sonuç:
Ne vardı, ne de yoktu.
Bize,
“Yok”lukta “var”lığın Noktası kaldı.
“Hüzün” dediler adına…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder