Dünya ömründe üç-beş saat nedir ki? Kısacık zaman diliminde, birkaç kelimelik muhavere… Dostlarımız da duysun istedik.
*
Dereler, hasretinden koşturur deryaya doğru.
Önüne gelen setleri yıkar geçer.
Bütün amacı bir an önce varmaktır deryaya.
Deryaya varıp derya olmak.
*
Soru sordu dost: “Ya da deryada kaybolmak mı dersiniz?”
“Eyvallah Sayın Hocam” cevabı verildi.
*
Aslında, kaybolmak başta olur.
Dağın zirvelerinde yolunu da kendini de kaybeder.
Özlem, yeni bir yol aratır…
Yol çıkar karşısına. Artık yeni yoldadır.
Amaca ulaşmak için ne set dinler, ne ket görür.
Yıkar geçer. Kırar gider…
Taa Derya’ya varana dek.
Karışınca dinginleşir.
O’nunladır.
O’dur artık.
Farklılık, fark âlemi denen dünyadadır.
Bir’dir O’rada.
*
“Böylesi daha güzel. Kemale erişme yolu…
Selâm ve dua ile…”
eyvallah hocam ...
YanıtlaSilMY
Aradan bir zaman geçti:
YanıtlaSilBir dostumuz şu yorumu gönderdi: adını gizledi:
“Mahmut Emin’in -küçük bir not- isimli yazısının şerhidir”
DERE: “İnsan olmaya, vuslat etmeye meyyal beşer”
HASRET: “Sıla-i Rahim özlemi”
SET(LER): “Nefis ve/veya nefsaniyetin yetişenin önüne çıkardığı DAĞlar”
DERYA: “Hedef.. vuslat edilecek…”
KAYBOLMAK: “Çoğunluğa göre normal şartlarda yürünülen (ve doğru olduğu bilinen) yolu kaybetmek, o yoldan çıkmak, gideceği yeri bilememek”
DAĞIN ZİRVESİ: “Nefsaniyetin en kuvvetli hali…”
YENİ BİR YOL: “Öğrenilmesi için mektepler açılan, camiler yapılan ve çoğunluğun uğruna -sözde- can vereceği yolu bırakmak.”
YIKIP (KIRIP) GEÇMEK: “Yeni girilen yolda engel tanınmaz”
KARIŞMAK: “artık kendisine ait hiç bir şey kalmamıştır. Yıllardır ben dediği yoktur.”
DİNGİNLEŞMEK: “Var sandığının, yok olduğunu fark edince susmak”
O: “Kelimelerle her ne kadar ifade edilebilse de eksik olanın anlatımı. Yalnız ve sadece, Tek Olan O.”
VUSLAT, O’NUNLA OLUP; O OLMAKTIR.
Vesselam.