Geçmişlerine Yananlar

Hayatta hiçbir şey olamamışlar, olmayı becerememişler; ‘olsan ne yazar’ gibi avamî bir lafı söylemekten büyük zevk alırlar.

Güya karşıyı küçümseyerek… Küçümseme altında kendi küçüklüklerini gizleyerek.

Öyle zevk alırlar ki, bir süre sonra söylediklerine kendileri de inanırlar ve hatta dev aynasının karşısında kendi kendilerine, ‘sen ne büyüksün bee..’ demekten kendilerini alamazlar.

Aslında bu tiplerin uğraması gereken, konuşması gereken, muayene olması gereken kişi, konusunda ustalaşmış bir psikiyatrdır, tavsiye ederiz. Bildiği tanıdığı bir uzman yoksa yardımcı olur, ricada bulunuruz.

Dış Politikada yaptıkları büyük hatalar nedeniyle Hakkâri’de, Karadeniz’de son olarak Foça’da meydana gelen olaylar, bir garip beyin karışıklığının sonucudur. Psikolojik kontrollerden evvel bir müddette olsa dinlenmeyi salık veririz. Dinlenirken, nerede hata yaptığının da düşünülmesini.

Çok konuşanın sözlerinin içinde yalanın bulunması ne kadar doğal ise, çok bildiğini söyleyenin de hatalarının bulunması doğaldır. Gerdan kırarak, gırtlak patlatarak, bu konuları kendilerinin bildiğini haykırması, her şeyden evvel edebe mugayyırdır.

Bir edepsizce laf daha edildi. “üç-beş Mehmet öldü diye meclis” toplanmazmış. Hıncınız mı var? Zevk mi alıyorsunuz? Bu nasıl laftır, bu nasıl ifadedir. Üstelik bu lafı eden, üniversitelerden akademik unvan almış, yıllarca Milli Eğitim Bakanlığını yönetmiş birisi. Allah’tan korkmuyorsunuz, bari Kul’undan utanın.

Daha, çok kısa bir geçmişte Habur, Oslo fiyaskolarını da biliyordunuz, bizlerde hatırlıyorduk. Devletin nizamı içerisinde böyle garip uygulamaya yönelik kanunlar, yönetmelikler var mıydı? Nereden uydurdunuz da, kendinizi de zor durumda bıraktınız.

Siz her şeyi bilirdiniz hani?