Islık çalarım, önüme bakar
yürürüm.
Korku salar bedenimi.
Islıklarım korkutur,
gecenin korkusunu.
Unuturum.
Şimdilik ama,
Korkutanları, korkularının
boğacağı zamana kadar.
En iyisi,
Yükseklere,
Dağlara çıkıp,
Geniş zaviyeden seyre
dalmak.
Korkulardan azade bir
zamana kadar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder