Yeni Bir Hayata Merhaba…

Böyle demek geldi içimden. Yeni bir hayat.

Hayat aslında ‘eski’ değildir. Her an, her dem tazelenen ve asla birbirini tekrar etmeyen mükemmel, muazzam bir sistemin işleyişidir. ‘Hayat’ın zıddı ‘Ölüm’. Her nefes alış bir ölüm çağırır, her nefes veriş yeni hayatın müjdesi. Her var, her olgu, her olan ve her olagelen zıddı ile mevcuttur ve anlaşılması zıtların idraki ile mümkündür. Kısaca, şeytan da bunun için vardır. ‘Hakk’ın anlaşılması, bilinebilmesi, idrak edilmesi için… Belki de bu sebeple ‘hoca’lık sıfatı yakıştırılır şeytana.

Eminlik gömleğini giyememenin zoru, şüphe dünyasına daldırır.

Şüphe, güvenilememe sorunu.

Şüphe duyan mı, duyulan mı, bozguncudur?

Anlamak ister gönül. Şüphelenen mi, şüphelinen mi? Mizanı bozar.

Bozamaz aslında,

Bozduğunu sanır. İftira, nice canları yakar, nice yurtları söndürür.

‘Emin’ sıfatı ne yücedir!

Emaneti taşır, sonra emanetini sahibine iade eder.

Etrafı güllerle donanır. Sevenlerle örülür. Ve sever, sever..

Hayat, ancak eminlik gömleği giyende tatlanır.

Zıtlar belirir, Hakk zuhur eder. Hak gelince, batıl zail olur.

***

Bundan böyle hiçbir şey eskisi gibi olmayacak. Olamayacak.

Yeni bir hayata merhaba demek, eski denen alışkanlıkların kenara bırakılması, yeni ile yeni yeni hayatın tadına varmak demek.

Artık,

Hiçbir şey eskisi gibi olmayacak!...

Ne mutlu Türküm diyene…