İflah Olmak!

Sıklıkla söylediğimiz şuydu; ‘Bilmezler, bilmedikleri kavramları hoyratça söylerler, anlamazlar, anlamadıkları cümleleri ona buna yakıştırmaktan öte durmazlar.’

Dünya Lideri’nin ettiği şu lafa takıldım. “Bu partiye sırtını dönenler iflah olmazlar!”

Baştan söyleyeyim; ‘İflah – felah” kavramının manasını da bilmiyorlar. Bilse, böyle konuşmazdı.

Sözlük anlamını filan verecek değilim. Açsınlar baksınlar.

Anlayamadığım husus şudur; İslamcı, dindar, maneviyat savaşçısı, dini bütün… filan geçiniyorlar ya?. Her gün Beş vakitte okunan Ezan-ı Muhammedî de On kere tekrar edilen, ‘Felaha’ çağırıyı da duymuyorlar, bilmiyorlar, anlamıyorlar, anlamak istemiyorlar. Ee böyle olunca da, avam kısmının ağzında pelesenk olan sözleri, büyük bir laf etmiş edasıyla ahalinin içine salıveriyorlar. Sonradan bir pişmanlık, özür dilemek filanda görülmüyor.

Bunların ‘iflah’ dediği olsa olsa, mala, paraya, şana, şöhrete, makama kavuşmak olmalı. Kendisine sırt dönenlerin ise bunlardan uzaklaştırılacakları elbette doğaldır. İşte anladıkları maneviyat bu. Oysa, dünya malı dünyada kalıcıdır. Senin sağlayacağın makamlar da, mallar da kalacak. Burada iflahtan değil, zelil olmaktan bahsedilebilir. Şana, şöhrete bulaşanların bu yükü taşıyamamaları (ki, taşıyabilenlerin oranı milyonda bir ancaktır!) halinde, ense kalınlaşması insanı felakete sürükler.

Bir felakette, aralıksız olarak verdikleri mesajların ‘dinî’ olduğunu sanmalarıdır. Hâlbuki tamamen hayal dünyasından üretilen ve dünyevi bilgilerle yoğrulmuş hayal cümleciklerinden ibarettir. “madde ile mana, soyut ile somut” hep birbirine girmiş vaziyettedir. Varlığı ve sonsuz geleceği sınırlı akıl ve hayal dünyasının yalanlarıyla değerlendirmekten öte ortaya koydukları bir hakikat görülmemektedir. Bilinç, bu ikilemler arasında kendini ‘şirk’ uçurumuna yuvarlamaktadır. “Bilinçte şirkin başlayıp tortu bağladığı ve bir daha iflah olmadığı nokta da işte burasıdır! Din – Bilim ayırımı ile körüklenen bu şirkin kilit ve kirlerinden kurtulmaksa epey bir bilginin yanı sıra geleneğe karşı cesur bir başkaldırı ve derin bir sorgulama istiyor” (Mehmet Doğramacı)

Dünya, dünya sonrası sonsuz yaşamın tarlası ise eğer ki, inancımız böyledir, öyleyse, dünyalık kazanmak uğruna ahiretimizi harcamanın bir anlamı olmayacaktır. Bir siyasi partiyi desteklemek nasıl iflah eder kişiyi? Anlamsız, lüzumsuz bir tirat. Oysa Kur’an’ı Kerim iflah olmayanları pek çok ayette şöylece açıklar:

“Oysa sihirbazlar iflah olmazlar” (Yûnus Suresi, 77)

“Demek ki kâfirler iflah olmayacak” (Kasas Suresi, 82)

“Allah üzerine yalan uyduranlar kurtulamazlar (iflah olamazlar)” (Nahl Suresi, 116)

Görüldüğü gibi, bir siyasi partiden uzaklaşanlardan bahis yok. Peki, niye böyle söylerler? Avlama mekanizması çalıştırmak için diyebiliriz. Cahil bırakılmış, aç-susuz bırakılmış İnsanımız manevi söylemlerden çekinmekte ve isteneni yapmaya çalışmaktadır. Dini içerikli kavramlarla hitap edilince, çocukluğundan itibaren haramla, cehennemle, cinlerle, zebanilerle doldurulan beyin, geleceğinden korku duymaktadır ve ‘bir bildiği vardır’ gibi, sorgusuz, düşüncesiz yargıyla bu kavramları kullananlara itaat etmektedir.

Bu kadar kolayca kutsal kavramları nasıl kullanırlar? Mesela iflah kavramını?

Çünkü “İflah olanı görmeyen kişi, iflah bulamaz.” (İsmail Hakkı Altuntaş). Heva ve hevesinin peşinden sürüklediği halk çoğunluğunu da böylece felakete sürükler.

Ko fikr-i câhı ki Fir’avn olurdu yâ Nemrûd

Olaydı devlet-i dünyâ ile kişi iflah (Rûhî-i Bağdâdî)

Allah doğruyu bilir.