Düşüş, Bildiğin Gibi Değil…

Ne hallere gelmişiz!

3-5 yıl önemli bir zaman dilimi değil insan ömründe. Azıcık düşünebilen, bu süre zarfında nelerin yaşandığını, nasıl yaşattırıldığını hatırlar. Kindar bir grup, nereden şişirildiği belli olan kinlerini gece yarılarında masum, vatansever, suçsuzların üzerlerine nasıl da kusmuşlardı. Ne acıma vardı o günlerde, ne Hakk, ne Rıza! Şimdi, o günlerde kullandıkları uyduruk hukuk namlusu kendi üzerlerine çevrildi. Bir anda hatırlayıverdiler, acımak nedir, Hakk kimdir, Rıza nedir, kelepçe nedir, sorgu nasıl yapılır, suçsuzluk nasıl bir duygudur.

İfade vermek, kendini savunmak ne kadar da zordur… Hatırladılar. Çünkü bu uyduruk hukuk namlusu kendi üzerlerinde. Ha tetiğe basıldı, ha basılacak. Topluca, koro olmuşlar hukuksuzluklardan bahis. Karşı taraftan birilerinin de, ‘-ya o günlerde bunları siz yapmadınız mı’ telaşındaki hatırlatma çabaları… Ne hallere gelmişiz. Nasıl da düşmanlaştırmışlar birbirimize. Filin züccaciye mağazasına girmesi gibi, kırılacakmış, dökülecekmiş kimin umurunda?

Niye bu polis soruşturmaları?

17 Aralık yolsuzluk soruşturmalarını unutmadık henüz. Kirli çamaşırlar nasıl da saçılmıştı ortalık yere. Sonra bir seçim çattı başımıza. Siyasi iktidar koltuğunu korumak uğruna, canla başla 12 yıl boyu ortaklıklarını sürdürdüğü, ‘hizmet hareketi’ olarak adlandırdıkları, kimilerinin ‘Cemaat’ bazılarının ‘F-tipi örgüt’ dedikleri bir yapılanmaya karşı, kin kusarak ortaklarını ayırdı. Propaganda mevsimi boyunca, tutturdu bir ‘paralel yapı’ meselesi. Fakat etkili olduğunu söylemeliyiz. Oylarıyla iktidarı destekleyenler nezdinde ‘hırsızlık’ suçlaması büyük oranda etki göstermedi. Bu durum hayret edilecek bir özellik olarak görülse de, iktidar yönetiminin yaptığı şey: kendine oy verenleri, suça ortak etmekten başka bir şey değildi. Koca bir grup kendisini de, oy verdikleri, destekledikleri gibi görünce, mecburiyetten desteklerini devam ettirdiler, oylarını vermekten öte durmadılar. Çünkü yapılan propaganda, halkın oy vermesi halinde, ‘hırsızlıkların’ yapılmadığı kanaatinin hâkim olacağını ve aklanacağı şeklindeydi. Böylece, oy verenler de kendilerini suçsuz göreceklerdi. Bunu başardılar. Zihinleri, algıları böylece istedikleri gibi şekillendirdiler.

İşte yeni bir seçim dönemindeyiz, artık Cumhurbaşkanımızı halk seçecek. 17-25 Aralık yolsuzluk soruşturmalarının baş aktörü Cumhurbaşkanlığına aday. Aynı yöntem ve azimle çalışmasına devam ediyor. Ardında büyük medya desteği. Korkutucu büyüklük, nefret edenleri bile aleyhine konuşturmuyor. Herkes susuyor. Herkes desteğinin iktidardan yana olduğunu bir şekilde belli ediyor. Bir şekilde açılan hesaba paralar yatırılıyor, isimlerini herhalde büyük harflerle yazdırıyorlardır. Onlara Hakk veriyoruz, çünkü işadamı, meslek sahibi, amir, memur… Geleceklerinden endişe ediyorlar. İktidardan yana görünüp, geleceklerini garanti altına almak istiyorlar.

Yeni seçim dönemindeyiz dedik ya, bu sebeple polisleri tutukluyorlar. O polislerin, önceki mazlumlara yaptıkları hakaretleri, ev aramalarını, kelepçelemeleri aynısıyla kendilerine yapıyorlar şimdi. Sebep: 17 Aralık yolsuzluk soruşturmalarını da bu polisler yapmıştı. Bir yandan da siyaset meydanlarında, iktidarın C.B. adayı adeta küfürlerine, hakaretlerine, küçümsemelerine, iftiralarına devam ediyor. Sırf kendini kurtarmak uğruna. Seçilirse 7 yıl daha rahat uyuyacak!..

Ne hallere gelmişiz? Niye bu kin? Niye bu hırs?

Görevinden dolayı hata yapan memura ne yapılacağı bellidir. İdari – adli soruşturmalar açılır, incelenir, ifadeler alınır, hâkim karşısına çıkartılır, yargılanır ve bir karara varılır. Böyle yapılmadı, önce meydan meydan, salon salon gezilerek, paralel, ve örgüt denerek, geniş halk kesimlerinin nefret etmesi sağlandı, şimdi ise arkasına aldığı %45’lik oy çoğunluğu ile saldırısını, tam da seçimler arifesinde oy devşirmeye yönelik olarak artırdı.

Ne diyordu polis şefi: “-Yaptığımız bütün işler günü gününe Başbakan’a bildirildi, onun talimatı alınmadan hiç bir işlem yapılmadı.”

Şimdi, televizyonlarda söylenen bu söz, hâkim karşısında ifade tutanaklarına da geçirtilirse, korkarım ki, önce tanık olarak, sonra sanık olarak hâkim huzuruna çıkma ihtimalinin de bulunduğunu belirtmeliyiz.

Ancak ‘özel yetkili mahkemeleri’ kaldırmalarına rağmen, yeniden adeta bir özel yetki verilen, “Sulh Ceza Hâkimliği” tesis edildi. Bu hâkimlikler, önceden mevcut olan “Sulh Ceza Mahkemeleri” kapatılarak, yerine ikame edildi. Görev yapacak hâkimler, 17 aralık yolsuzluk girişiminden sonra, yeniden düzenlenen HSYK’nın birinci dairesince atanacak. Yani önceki mahkemelerin hâkimleri görevlerine devam etmeyerek, idarece yeniden atamaları yapılacak! Paralel denen örgütü, yeniden bir paralel örgüt kurarak mı çökerteceksiniz? Yazık!. Devletin bütün kurumları bu halde. Bu paralel, şu örgütten, o casus, öbürü bizim kolejden, şu cemaatten gibi ayırımcılıklar maalesef devlet kurumlarını işlemez, çalışamaz hale getirmiş vaziyette.

Polislerin sorgulanması, gerekirse yargılanması. Suç tespit edilebilirse cezalandırılması bizim de isteğimizdir. Ancak, Hakk, Hukuk kuralları içinde olacaksa, aksi halde yeni kin tohumlarının ekilmesi kaçınılmaz olacaktır.

Niye bu yapılanlar?

Yolsuzluk ithamlarından kurtulmak, aklanmak ve Cumhurbaşkanı seçilmek için.

Ama söylemeliyiz ki, millet uyandı, artık düşünmeye başladı. Her emre, her tavsiyeye artık okey demeyecektir. Attığı her adımı düşünerek atacaktır. Tıpkı, 10 Ağustos’ta kullanacağı oy gibi.

AKP’nin CB adayı’nın, havuz medyasının ekranlarına çıktığı gece, seyredilirlik oranı 24. Sıradaymış. Artık taraftarlarınca da ne söyleyeceği merak edilmiyor, papağan gibi tekrardan başka söyleyeceği kalmamış…

Eskitilmiş bir yüz, ezberletilmiş üç-beş satır, notlara alınmış uyduruk sorular… kin, kindarlık, intikam, hırs, kibir, kibir, kibir…

İşte budur.

Düşüş, bildiğin gibi değil.

Tepe taklak.