3 Aralık 2013 Salı

Kurt, Zaman, Hak

Zamanı gelince iner kurtlar,

Açlık, zamanı belirler.

Zamandır gelmesi beklenen, zamanı kollayıp,

Zamana öykünür dereceler.

İlk ve son olsa da kaybedilen, kayba gitmiş ve bitmiştir.

Nasılsa, öğrenilecek ve yollanacak yol ve sebepler vardır.

Kolay değil,

Unutulan ve bitirilen ne varsa hayatta,

Sabah olmaz diye, günler bitmez diye yalvarılan,

Unutulmuş olsa da,

Hatırdan çıkmaz bir türlü.

Hatırdan çıkmayla, unutmak aynı manada değildir.

Unutur insan,

Ve fakat zihninin bir yerlerinde kayıtlıdır. Bir gün çıkagelir.

Rüyadan uyanır gibi.

Hayalden kurtulur gibi.

Hatıra hep canlıdır.

İnsan yaşadığı, var olduğu sürece,

‘Gen aktarımı’ yolunda gittiği sürece,

Gelecek tanzimi, tarihten alınan değerle,

Planlanıp, hayat ve töre üzere,

Kanunlar, nizamlar, yönetmelikler,

Derken;

Bir nizam kurup,

Nizamıyla,

Nizamı içinde,

Nizamlıca,

Haşır-neşir olup,

Mutlu ve huzurlu bir hayat ile,

Lüzumsuzdan uzak, helale yakın ve helal bir hayat,

İnsan olmak için kâfidir.

Yalandan ırak,

Riyadan uzak,

Yokluğunda kinin ve intikamın,

Rahat, huzurlu bir düşünce ortamında,

Ailen, komşuların, milletinle birlikte,

Güler yüzlü, memnun…

                Yaşamak ve bilmek…

Rabb’in huzurunda ve O’nunla.

Hep var, hiç yok olarak.

Ne varsa O, ne varsa O olarak,

Boşlukta ve daima yoklukta.

İdrak ederek, yok olarak…

Hep Hû…

İle.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Aslan, Fare.. Kedi...

  Aslanın sindiği, sinmek yanlış oldu, köşesine çekildiği zamanlarda, farelerin kükremesi doğaldır. Fare kükreyince yine doğal olarak, kedi ...