27 Ağustos 2013 Salı

Ölümlü Dünya


Ölüm;

İki dudak arasında, iki hecelik hadise,

Nefes aldın veremezsin, verdin alamazsın.

Adını ölüm koymuşlar;

Hepsi bu.

Ne yaptın dersen?

Yedim, içtim, gaz yapıp, rahatladım.

İşte benim hayat hikâyem.

Ne boş, ne heva bir hayat!

Yok, öyle deme.

Malım mülküm de oldu,

Şanım şöhretim de.

Hiç gitmeyeceğim sandım dı…

Paramın gücüyle, en iyi doktorlar ilgilendi.

Çevremin haykırışlarıyla tabut içindeyim şimdi.

Ağlayanlar var, gülenler var arkamdan.

Her ikisi de yakınlarım benim.

Olsun.

Ben hatayı, dünyadayken yapmışım.

Ölümü düşünmeden, hiçliği bilmeden yaşamışım.

Günahı işleyen, ceremesini çeker demişlerdi.

Benim günahım.

Allah’ı unutmak olmuştu.

Hatırlatanlar olsa da,

Evet deyip geçmiştim, hiçte önemsemeden.

Oysa gönderilmek dünyaya,

Bir nimet imiş.

Şimdi anladım.

Bir daha mümkün olsa bile diyemiyorum.

Bir Hakk’ı kullanmak,

Başka Hakk’ın kullanmasına mani değilse de,

Artık,

Yüzüm yok. Bir daha talep etmeye.

Şimdi razıyım olacaklara.

Eğdim başımı gecikmeli de olsa.

Bir öğüt olsun kalan dostlara.

Baş, dünya da eğilmeli.

Padişah karşına çıkınca,

Ne yapacağın besbelli.


2 yorum:

  1. Abdurrahman Biçer :

    Mutlak olarak...

    Son nefesini vereceksin ve sonra bir daha nefes alamazsın...

    YanıtlaSil
  2. Murat Alparslan Tekoğlu :

    Doğduğunda herkes gülerken sen ağlıyordun; öyle bir yaşam sür ki, öldüğünde sen gülerken herkes ağlasın!

    YanıtlaSil

Aslan, Fare.. Kedi...

  Aslanın sindiği, sinmek yanlış oldu, köşesine çekildiği zamanlarda, farelerin kükremesi doğaldır. Fare kükreyince yine doğal olarak, kedi ...