Bir yazıya başlamak bazen
iç sıkıntılarından kurtulmayı gerektirir. Başarmak zordur. Unutuş acılar yükler
vücuda, her uzaklaşma bazen de kurtuluş ümidini beraberinde getirir.
Hainlikler, ihanetler
konusunu araştırırken kalemin mürekkebi, lügatlerin kelimeleri bitti.
Başaramadım.
Bir dostumuzun mısralarıyla
baş başa bırakıyorum.
Zevkiniz daim olsun.
Anadolu
mabedidir O, bir Türk destanı,
O
bir cennet Bahçesi’dir ki, Türk’ün otağı,
Göbekli
Tepe’nin yirmi göbekli yirmi nefsi,
Adem
ile Havva mekânıdır Asur’un batısı,
Dört
ırmakla akarım Cennet Bahçesi’nde
Şam
şeytanının kuzeyinde Şeytana nispetle,
Bir
Cennet Bahçesiyim ki adım yazar Tevrat’ta,
Adn
cennetim süslenmiş İncil de ırmaklarla,
Eden
bilir Ova’nın manası ve İbrahim’in atası,
Harran’da
saklı ceddimin on iki bin yıllık manası…
(Bahr-ı Harabe)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder