(Prof. Turan YAZGAN)
Her bir giden;
İleriye bakıp daha iyi gördüğünden midir bilinmez,
Gönüllü yolcusu olur katarın.
Bırakıp gittiği yere tercih eder varacağı yeri.
Çocuğun elindeki, paha biçilmez bir oyuncağın,
Bir şeker parçasıyla değişilmesi gibi.
Çocuk, şekerin tadını bilir, rengin albenisini.
Ya, nedir gidenleri cezbeden?
Ne alırlar ki, karşılığında;
Elinin tersi ile verir dünyayı.
Madem, gönüllüdür giden.
Ne diye ağıtlar, figanlar sarar semayı?
Ne diye yırtınır dünyada kalanlar,
Gidenin ardından.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder